Osteopatia – dziedzina holistycznego diagnozowania i leczenia funkcjonująca od 1874 roku. Szanowana na zachodzie – w Polsce wciąż mało znana.
Czym jest Osteopatia?
Osteopatia jest systemem terapeutycznym, holistycznym i kompleksowym podejściem do diagnozowania i leczenia dolegliwości pacjenta.
Miała ona swój początek w roku 1874 za sprawą amerykańskiego lekarza Andrew Still’a, który dostrzegając ówczesną bezsilność medycyny akademickiej wobec niektórych przypadków pacjentów zaczął poszukiwać idealnego jej uzupełnienia.
Podstawą stworzonego przez niego systemu było traktowanie organizmu ludzkiego jako integralnej, nierozłącznej całości.
Według filozofii osteopatii niedopuszczalne jest zatem ograniczenie swojego pola badania i leczenia tylko i wyłącznie do okolicy bolesnej u pacjenta.
Poprzez strukturalne i funkcjonalne połączenia w naszym ciele bardzo często zdarza się, że miejsce bólu nie jest miejscem pierwotnego problemu – a ograniczanie się tylko do pracy w tej lokalizacji może utrudnić lub uniemożliwić pełne wyzdrowienie pacjenta.
Każdy organizm dąży do zdrowia
Podejście osteopatyczne zakłada, że każdy organizm ma naturalne zdolności do samoleczenia i dąży do utrzymania stanu dobrego zdrowia. Problemy pojawiają się kiedy proces ten ulega zaburzeniu w wyniku np. przewlekłego stresu i organizm przestaje radzić sobie z kompensowaniem obecnych w ciele dysfunkcji. W takich sytuacjach pojawia się ból i zaburzenie prawidłowego funkcjonowania układów ciała.
Dysfunkcje w ciele mogą pojawiać się pod wpływem statycznych przeciążeń (nieprawidłowa postawa ciała, długotrwała praca siedząca) i dynamicznych (mikrourazy powstające podczas uprawiania aktywności fizycznej) a także nieprawidłowej diety oraz na tle emocjonalnym (przewlekły stres, przebyte traumy).
Dzięki zabiegom u Osteopaty można zastymulować organizm w procesach samoregeneracji i samoregulacji – co pozwoli na powrót do dobrego zdrowia.
Podstawowe zasady Osteopatii:
- Organizm stanowi jedność
- Budowa ciała i procesy w nim zachodzące są wzajemnie powiązane
- Organizm posiada zdolność do autoregulacji, samoleczenia i utrzymania równowagi (homeostazy).
- Osteopatia wierzy w naturalne siły ciała, które odpowiednio pobudzone mogą pokonać chorobę.
Czym się zajmuje i jakie problemy pomoże rozwiązać Osteopata?
Gdyby podzielić kondycję naszego organizmu na trzy stany: dobre zdrowie, dysfunkcja i patologia to polem działania Osteopaty będą przede wszystkim pierwsze dwa. Dlatego też kluczowym elementem wiedzy osteopatycznej jest umiejętność wykrycia patologii (m.in. nowotwory i inne ciężkie schorzenia), którymi powinien zająć się lekarz.
Osteopatia oczywiście nie wyklucza pracy również z takimi pacjentami ponieważ w procesie zdrowienia ważne jest zapewnienie optymalnych warunków funkcjonowania organizmu – co terapia osteopatyczna może wspomóc. Również bardzo ważna będzie u takich pacjentów praca z bliznami pooperacyjnymi czy obrzękiem.
Na studiach fizjoterapeuci uczą się pracy głównie z układem ruchu. Osteopaci (wbrew mylącej nazwie kojarzonej głównie z pracą na układzie kostnym) oprócz dokładnej znajomości układu mięśniowo-szkieletowego, praktykują techniki dotyczące dysfunkcji innych układów naszego organizmu. Dlatego też oprócz z bólami kręgosłupa czy kończyn do Osteopaty można zgłosić się z takimi problemami jak: migreny, zawroty głowy, refluks i inne problemy trawienne, bolesne menstruacje, problemy z zajściem w ciążę, przewlekły stres, bezsenność, bruksizm i inne zaburzenia stawów skroniowo-żuchwowych, dysbalans autonomicznego układu nerwowego, nerwu błędnego i wiele innych.
Kierunek Osteopatia
Osteopatia funkcjonuje od wielu lat w Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Portugalii, Austrii, Francji i we Włoszech. W Polsce pierwsza szkoła powstała w 2003 roku. Do chwili obecnej nauczanie funkcjonuje w formie prywatnych Akademii co dodatkowo może zwiększać nieświadomość społeczeństwa o istnieniu takiego kierunku kształcenia i stwarzać wątpliwości co do konwencjonalności metody. Jednak specjaliści zajmujący się osteopatią w Polsce to osoby, które ukończyły wcześniej studia medyczne – w większości są to magistrowie fizjoterapii.
Tak więc trafiając do osteopaty, trafia się do terapeuty, który najczęściej ukończył 5-letni program kształcenia studiów Fizjoterapii oraz 5-letni program studiów Osteopatii. Nie powinno się więc określać tego kierunku terapeutycznego mianem “niekonwencjonalnych” metod – co niestety często kojarzy się z niepotwierdzonymi badaniami, wątpliwymi podejściami.
W przypadku Osteopatii mówimy o metodzie opartej na wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii, a efekty terapii mają poparcie w pracach naukowych.
Dlatego jeśli posiadasz problem, którego przyczyna wydaje się być nieuchwytna w badaniach lekarskich lub zmiany w bolesnej okolicy nie są proporcjonalne do dolegliwości – być może potrzebujesz holistycznego spojrzenia na Twoje ciało poprzez diagnozę osteopatyczną.